Ο Κάπτεν “Ομερ Βρυώνης”, τα πολιτικά γιουσουφάκια και τα “λύτρα” της προβολής του/των Δημάρχων – Ιστορία για χαχόλους και όχι Δημάρχους…



Μία πολύ διδακτική ιστορία επιτυχίας, επιχειρηματιών και τοπικών πολιτικών ανδρών, σε βάρος πάντα των χαχόλων που υπάρχουν σ’ αυτή τη χώρα… Η ιστορία είναι πολύ παλιά και έρχεται από τα βάθη του χρόνου, συνεχίζεται, όμως, μέχρι σήμερα. Ο “Κάπτεν” Ομέρ Βρυώνης, γνωστός ήρωας της συνομοταξίας και συντεχνίας των λαμογιών και μιζαδόρων, οι πετυχημένοι Δήμαρχοι και τα «Αργύρια» της συναλλαγής και της επιτυχίας…
……………………….
Ο “Κάπτεν” Ομέρ Βρυώνης, γνωστός ήρωας της Πασοκικής επανάστασης, που άλλαξε την Ελλάδα προς όφελος της συνομοταξίας και συντεχνίας των λαμογιών και μιζαδόρων, -με την στήριξη του λαού πάντα-, ξεκίνησε σαν ένας απλός εργολάβος οικοδομών. Την στιγμή που όλοι στείνανε οικοδομές και αυθαίρετα στα καταπατημένα αγροτεμάχια του Βουτσά και της Κερατέας, ο ήρωάς μας αντελήφθηκε ότι ο πλούτος του λαού ήταν στα μικρά αρχικά τεχνικά έργα που μπορούσε να αναλαμβάνει, -με απευθείας αναθέσεις μάλιστα-, από τους τότε αναμορφωτές του ελληνικού πολιτικού συστήματος.

Στις πρώτες καθαρά “επαναστατικές” εκλογές, κάπου εκεί στα 1985, συνέδραμε με όλες τις δυνάμεις του, σε ανταπόδοση όσων του είχαν προσφέρει οι πολιτικοί της “καρδιάς” του, στο μέγα προεκλογικό σπορ της εποχής, την αφισοκόλληση, καλύπτοντας το κόστος αναπαραγωγής αλλά και τα συνεργεία τοποθέτησής τους σε κάθε πιθανό και απίθανο σημείο. Για τις υπηρεσίες του αυτές έλαβε σαν δείγμα ευγνωμοσύνης από τους κυρίαρχους πολιτικούς ινστρούχτορες εκείνης της εποχής, απόλυτη στήριξη που σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνει έως σήμερα...

Η εμπειρία στην αφισοκόλληση και η εταιρία...

Με την αφισοκόλληση στην οποία επιδόθηκε “αφιλοκερδώς” και με κόστος στον προσωπικό πλούτο του, απέκτησε εκ του μη όντως, εμπειρία και απόλυτη γνώση για την δύναμη επικοινωνίας, αλλά και παράπλευρης εξουσίας που είχε η μεγάλη, πολύ μεγάλη εικόνα. Ευφυής επιχειρηματικά, μπήκε στον χώρο της επικοινωνίας στήνοντας την πρώτη εταιρία εκμετάλλευσης κοινόχρηστων και ιδιωτικών χώρων για την προβολή διαφημιστικού περιεχομένου, εταιρία που συν το χρόνο μετεξελίχθηκε στην μεγαλύτερη της συγκεκριμένης οικονομικής δραστηριότητας, με χιλιάδες σημεία ανάρτησης τεράστιων αφισών σε όλη την Ελλάδα. Η πρώτη επανάστασή του ήταν πλέον γεγονός με τον “Κάπτεν Ομέρ” να εξελιχθεί σε πολύτιμο συνεργάτη και συμπαραστάτη κάθε διαφημιζόμενου, όσο και πολιτικού που ήθελε να δει τα φώτα της δημοσιότητας να στρέφονται επάνω του για διαφόρους λόγους.

Είναι η εποχή που το υπουργείο Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων, έθεσε τους κανόνες για την υπαίθρια διαφήμιση στην Ελλάδα και ο “Κάπτεν Ομέρ” με την εταιρία του ήταν εκεί για να καλύψει κάθε ανάγκη, πόσο μάλλον που είχε το χάρισμα να αποκτά και να δημιουργεί πολύ καλές σχέσεις, -κάθε μορφής και αντικειμένου-, με τους αιρετούς άρχοντες των τοπικών κοινωνιών, τους Δημάρχους. Μικρή λεπτομέρεια ότι οι κανόνες της υπαίθριας διαφήμισης σε κάθε ελεύθερο δημόσιο, κοινοτικό, δημοτικό ή ιδιωτικό χώρο μπήκαν την εποχή της πολιτικής αναμπουμπούλας που ακολούθησε την πτώση του ΠΑΣΟΚ το 1989.

Κατά τις προεκλογικές περιόδους, αναδείχθηκε σε άρχοντα της υπαίθριας πολιτικής διαφήμισης, εξάλλου στις διαφημιστικές θέσεις της εταιρίας του μπήκαν το 1990-92 οι περίφημες φωτό του Μητσοτάκη με την μετέπειτα ηγετική ομάδα του και αργότερα του επανακάμψαντα Ανδρέα Παπανδρέου και του εκσυγχρονιστή και ουσιαστικού οδηγού της Ελλάδας στα μνημόνια Κώστα Σημίτη.

Οι ανοικτοί τηλεοπτικοί ορίζοντες, ο περιθωριακός τηλεοπτικός σταθμός και οι οικονομικές και δικαστικές εκκρεμότητες

Όταν στην περίοδο 1989-92, έπεσε το μονοπώλιο της δημόσιας τηλεόρασης και στήθηκαν σε μία νύκτα δεκάδες τηλεοπτικοί σταθμοί, από ιδιώτες, επιχειρηματικούς και δημοσιογραφικούς ομίλους, ο «Καπετάν Ομέρ», αγρόν αγόραζε, αφού τα επιχειρηματικά ενδιαφέροντα του ήταν στραμμένα σε δύο χρυσοφόρους τομείς. Τα δημόσια έργα, -η Τεχνική εταιρία του πήρε αρκετά δημόσια και δημοτικά έργα την πρώτη περίοδο Σημίτη-, και την υπαίθρια διαφήμιση. Στην τελευταία αναδείχθηκε σε αυτοκράτορα, με χιλιάδες σημεία τοποθέτησης διαφημίσεων σε όλη την Ελλάδα, παρότι στον χώρο είχε μπει και πολυπράγμων δημοσιογραφικός όμιλος.

Σύντομα, όμως, διαπίστωσε το λάθος του και προχώρησε στην αναζήτηση τηλεοπτικού σταθμού προκειμένου να αυξήσει την επιρροή του στους έχοντες την εξουσία. τόσο σε επίπεδο γενικής κυβέρνησης, όσο και αυτή ήταν η βασική επιδίωξη του σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης. 
Η αναζήτησε απέδωσε και λίγο πριν το τέλος της δεύτερης θητείας Σημίτη, αγόρασε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό της Αττικής, με έδρα στη δυτική Αθήνα, από πολυμήχανο «σαλτιμπάγκο» της δημόσιας ζωής και του δημοσιογραφικού και εκδοτικού κόσμου.

Το πραγματικό συνολικό τίμημα της συγκεκριμένης αγοράς, ουδέποτε έγινε γνωστό, εκτιμάτε, όμως, ότι έφτασε στα 2.5 δις δραχμές εκείνη την εποχή, τίμημα πολύ επικερδές για τον πωλητή, αφού ο τελευταίος είχε διαθέσει για την αγορά του από τον αρχικό «ιδιοκτήτη» του το ποσό του ενός δις δραχμών, δύο χρόνια πριν.

Στην συγκεκριμένη αγοραπωλησία υπάρχει και το εξής τραγελαφικό, αλλά και ιλαροτραγικό για τον τελικό αγοραστή, τον «Καπετάν Ομέρ». Σύμφωνα με το αρχικό συμβόλαιο πώλησης του Τηλεοπτικού Σταθμού, ο αρχικός «ιδιοκτήτης», θα είχε εσαεί, ανεξάρτητα από τις εναλλαγές του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του, τηλεοπτικό χρόνο μίας ώρας σε εβδομαδιαία βάση προκειμένου να παρουσιάζει τις πολιτικές θέσεις του.

Ο νέος ιδιοκτήτης και «ήρωας» της ιστορίας μας, τον έκοψε με αποτέλεσμα αυτός να καταφύγει δικαστικά και αφού κέρδισε την υπόθεση έκτοτε συνεχίζει ακόμη και σήμερα να παρουσιάζει τις πολιτικές θέσεις του, πρόσφατα δε κατάφερε να εισέλθει για πρώτη φορά στην Ελληνική βουλή.

Οι τηλεοπτικές επενδύσεις, όμως, του ήρωά μας «Καπετάν Ομέρ» δεν σταμάτησαν στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό της Αττικής, -όποιος έχει γλυκαθεί στα σύκα, τρώει και τα…-, αλλά ευκαιρίας δοθείσης προχώρησε στην αγορά νέου «πανελλαδικής εμβέλειας» από αυτούς που διαθέτουν, επαναστατικό δικαίω, τα πολιτικά κόμματα. Σήμερα, βρίσκεται στην φάση της επάνδρωσης του με λαμπερά πρόσωπα της «προβεβλημένης» δημοσιογραφίας και της ελληνικής σουμπίζ.

Η πώληση της «Διαφημιστικής Εταιρίας», η επιχειρηματική «απάτη» και η αγωγή - μήνυση

Στα τέλη της δεκαετίας του 90, η τότε Κυβέρνηση Σημίτη, -πρώτα ο Λαλιώτης και μετά η Βάσω Παπανδρέου, κάτω από την πίεση δικαστικής απόφασης του Αρείου Πάγου, νομοθέτησε την κατάργηση ή μάλλον την απαγόρευση της άναρχης υπαίθριας διαφήμισης, με αποτέλεσμα η χρυσότοκος κότα του «Καπετάν Ομέρ» να οδηγηθεί σε επιχειρηματικό θάνατο.

Βαθύς γνώστης, όμως, του μέλλοντος ο ίδιος, -είναι γνωστό το επεισόδιο» με την τότε υπουργό κ. Βάσω Παπανδρέου, όταν αυτή τον «πέταξε» έξω από την αίθουσα του υπουργείου κατά την διάρκεια των ανακοινώσεων για την απαγόρευση της άναρχης υπαίθριας διαφήμισης-, πρόλαβε πριν το θέμα πάρει νομοθετική μορφή και πούλησε την διαφημιστική εταιρία του σε αλλοδαπούς, συνάπτοντας μάλιστα με την αιτιολογία των επερχόμενων Ολυμπιακών Αγώνων, χρυσοφόρο συμβόλαιο πώλησης, που έφτασε σύμφωνα με πληροφορίες του Τύπου, στο ποσό των 148 εκατ. δολαρίων (δεν υπήρχε ακόμη το ευρώ στη χώρα μας).

Σύντομα, όμως, οι αλλοδαποί αγοραστές αντελήφθηκαν την επιχειρηματική «απάτη», δηλαδή ότι αγόρασαν ένα «κουφάρι» χωρίς καμία αξία και στράφηκαν εναντίον του «Καπετάν Ομέρ» και της οικογένειας του, ζητώντας την επιστροφή του ποσού που κατέβαλαν για τη αγορά της «διαφημιστικής εταιρίας» του, κατηγορώντας τον μάλιστα για απάτη.

Η αγωγή, αλλά και η καταγγελία των αλλοδαπών αγοραστών, κατά του «Καπετάν Ομέρ», σέρνεται στα μονοπάτια της Ελληνικής Δικαιοσύνης, εδώ και 7-8 χρόνια, χωρίς ορατό αποτέλεσμα, ενώ για το θέμα έχει υπάρξει και εμπλοκή-παρέμβαση της πρεσβείας της χώρας των αλλοδαπών αγοραστών προς την ελληνική πολιτεία προκειμένου η υπόθεση να φθάσει κάποια στιγμή στις δικαστικές αίθουσες.

Η παλιά διαφημιστική εταιρία, τα χρέη προς τους δήμους και τα περιουσιακά της στοιχεία

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει μέχρις σήμερα γνωστά, η παλιά Διαφημιστική Εταιρία του «Καπετάν Ομέρ» πουλήθηκε στους αλλοδαπούς αγοραστές μόνο για το σώμα της, δηλαδή πουλήθηκαν μόνο τα περιουσιακά στοιχεία της, οι θέσεις υπαίθριας διαφημιστικής καταχώρησης, τα περίφημα γιγαντοταμπλό-, χωρίς την μεταβίβαση σ’ αυτούς των τυχόν οικονομικών εκκρεμοτήτων που αυτή είχε με ιδιώτες, δήμους και δημόσιους οργανισμούς. Το προσωπικό της πωληθείσας εταιρίας, μαζί με τα αναφερθέντα περιουσιακά στοιχεία της, πέρασε σε νέα εταιρία που συνέστησαν οι αλλοδαποί αγοραστές, θυγατρική της δικής τους μητρικής και με ίδιο τίτλο, με την υποχρέωση του πωλητή «Καπετάν Ομέρ» να την διοικεί και διαχειρίζεται οικονομικά και επιχειρηματικά για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Επιστρέφοντας, πίσω στον χρόνο, λίγο πριν αρχίσουν οι συζητήσεις με τους αλλοδαπούς για την πώληση της «Διαφημιστικής Εταιρίας» του ο «Καπετάν Ομέρ» αποχώρησε από την διοίκησή της και στην θέση του ως Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου, τοποθέτησε υπερήλικα, -80 χρονών και άνω-, κάτοικο Πάτρας Αχαΐας που διέθετε πέραν των άλλων το «προνόμιο» να μην διαθέτει περιουσιακά στοιχεία, πέραν μίας πενιχρής σύνταξης.

Το κλείσιμο της παλιάς «Διαφημιστικής Εταιρίας και τα απλήρωτα «χρέη» της

Όπως αναφέρθηκε στην προηγούμενη παράγραφο, η διαφημιστική εταιρία» του «Καπετάν Ομέρ», -το όνομα της παραπέμπει σε διάσημη Ελληνίδα χορεύτρια, σύζυγο σεβαστού ηθοποιού, σήμερα και οι δύο έχουν αποδημήσει-, πουλήθηκε στους αλλοδαπούς καθαρή από χρέη.

Τα χρέη αυτά, αρκετών εκατομμυρίων ευρώ, είχαν δημιουργηθεί προς τους Δήμους της χώρας, -κυρίως της Αττικής-, από μη τακτοποίηση οφειλών προς αυτούς λόγω του μεγάλου αριθμού διαφημιστικών γιγαντο-ταμπλό που είχε εγκαταστήσει και εκμεταλλεύονταν, με κορύφωμα το τέλος της δεκαετίας του ’90 στους κοινόχρηστους χώρους τους. «Κλείνοντας» η συγκεκριμένη εταιρία του «Καπετάν Ομέρ» δεν πλήρωσε τίποτα από αυτά τα χρέη, με αποτέλεσμα αυτός να αποκομίσει τεράστια κέρδη, αφού με τον ένα ή άλλο τρόπο κανένας δήμος δεν μπόρεση να εισπράξει ούτε ένα ευρώ από αυτά.

Το «κόλπο» της αδυναμίας είσπραξης των χρεών της εταιρίας του «Καπετάν Ομέρ» από τους Δήμους – Συνέργεια (;) με τους δημάρχους;

Η «μη είσπραξη» των χρεών της εταιρίας του «Καπετάν Ομέρ», από τους Δήμους, οφείλεται σε λογιστικά και δικονομικά κόλπα των Δημάρχων, των δήμων που είχαν αυτή την οικονομική εκκρεμότητα.

Το ποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί μεγάλος δήμος της Δυτικής Αθήνας. Το 2000 περίπου η «διαφημιστική εταιρία» του «Καπετάν Ομέρ» σταμάτησε να πληρώνει σ’ αυτόν το μίσθωμα που είχε συμφωνηθεί και συμβασιοποιηθεί για τα γιγαντο-ταμπλό που είχε εγκαταστήσει και εκμεταλλεύονταν στους κοινόχρηστους χώρους του.

Το 2002, λίγο πριν τις τότε δημοτικές εκλογές, το δημοτικό συμβούλιο του συγκεκριμένου δήμου, με απόφασή του κήρυξε έκπτωτη την διαφημιστική εταιρία του «Καπετάν Ομέρ», λόγω μη εκπλήρωσης των συμβατικών υποχρεώσεων της, δηλαδή μη πληρωμής των οφειλόμενων μισθωμάτων και τη καταλόγισε το ποσό των 800.000 ευρώ περίπου, ως αμέσου απαιτητού από αυτήν.

Στις δημοτικές εκλογές του 200..., με την ψήφο των δημοτών, άλλαξε η δημοτική αρχή και ανέλαβε νέος Δήμαρχος και νέα δημοτική παράταξη την διοίκησή του. Η νέα διοίκηση του Δήμου, αντί να υλοποιήσει άμεσα την απόφαση του δημοτικού συμβουλίου και να διεκδικήσει δικαστικά την είσπραξη του καταλογισθέντος ποσού των 800.000 ευρώ, δεν έκανε τίποτα για δύο (2) ολόκληρα χρόνια. Στον χρόνο αυτό που μεσολάβησε από το 2002 και έως το 2004, η «Διαφημιστική εταιρία» του «Καπετάν Ομέρ» είχε προλάβει να πουλήσει στους αλλοδαπούς όλα τα περιουσιακά της στοιχεία και είχε κλείσει νομικά και λογιστικά για την Εφορία.

Το 2004, η δημοτική αρχή του συγκεκριμένου δήμου «αποφάσισε» να διεκδικήσει τα οφειλόμενα από την εταιρία του «Καπετάν Ομέρ», δίνοντας εντολή στην νομική υπηρεσία της να προχωρήσει στις απαραίτητες νομικές ενέργειες εναντίον της.

Η έρευνα της Νομικής Υπηρεσίας του Δήμου, έδειξε ότι η «διαφημιστική Εταιρία» είχε κλείσει και ότι δεν υπήρχε πλέον νομικά αλλά και σαν ενεργός επιχείρηση. Στράφηκε, όπως όριζε ο νόμος κατά του τελευταίου Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου που αυτή είχε, για να διαπιστώσει ότι αυτός ήταν υπερήλικας και χωρίς κανένα περιουσιακό στοιχείο στο όνομα του, με αποτέλεσμα νομικά να μην ήταν δυνατή η διεκδίκηση είσπραξης των οφειλόμενων 800.000 ευρώ περίπου.

Έκτοτε, επειδή η οφειλή αυτή των 800.000 ευρώ περίπου, δεν μπορεί να διαγραφεί, αφού θα προκαλέσει εισαγγελική έρευνα, αναφέρετε στους ετήσιους προϋπολογισμούς (και του 2015) του συγκεκριμένου Δήμου ως «προσδοκώμενο έσοδο» (!!!). 

Μικρή λεπτομέρεια: Ο Δήμαρχος της Πόλης, που παραμένει ο ίδιος περισσότερο από μία δεκαετία γνώρισε και γνωρίζει υπερπροβολή από τα τηλεοπτικά μέσα του «Καπετάν Ομέρ», ενώ οι της αντιπολίτευσης συνεχίζουν να παραμένουν «κομμένοι» από αυτά… (!!!)

Τόσο καλά και τόσο ωραία καμωμένα… Ελλάδα του 20ου αιώνα και οι πολίτες θα πρέπει να πληρώσουν για να εξέλθει από την κρίση… Όχι όμως ο «Καπετάν Ομέρ» και οι Δήμαρχοι του…

Η ιστορία που αναφέρθηκε ποιο πάνω, δεν είναι περίπλοκη, αλλά πολύ απλή και πραγματική. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, λέει ο λαός και όποιος κρίνει εαυτόν θιγόμενο μπορεί κάλλιστα να δώσει τα πραγματικά στοιχεία του δήμου του για το θέμα…

Έτσι για το «γαμώτο», ώστε να μη βρίσκετε κάθε τυχάρπαστος και να κατηγορεί τους «άξιους» Δημάρχους αυτής της χώρας…
…………………….
Γράφτες ή αν θέλετε γραφείς ιστοριών είμαστε και μάλιστα φανταστικών για ορισμένους. Τελευταία ιστορία που μας διηγήθηκαν είναι η εξής:
Σε γραφείο Επιτρόπου, -ναι αυτός που ελέγχει τα οικονομικά των δήμων-, τοποθετήθηκε πολύ πρόσφατα εξειδικευμένο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών. Η αντίδραση, τόσο από πλευράς υπαλλήλων του Επιτρόπου, όσο και από τα οικονομικά και πολιτικά στελέχη συγκεκριμένου δήμου, ήταν άμεση αν και όχι εμφανής ή όπως λέει ο λαός πρόσωπο με πρόσωπο. Παρόλα αυτά, οι φήμες που οι ίδιοι κυκλοφορούν λένε ότι δυσαρέστησε τις δύο συγκεκριμένες ομάδες η τοποθέτησή του και ότι γίνονται παρασκηνιακές προσπάθειες στην κεντρική εξουσία, -λέγε με Κυβέρνηση-, για τη απομάκρυνσή του.
Περισσότερα σε νεότερη ιστορία, αφού κατά τον γραφέα αυτής της ιστορίας δεν είναι δυνατό ένας τύπος που «εμφανίσθηκε» από το πουθενά να «χαλάει τη σούπα» που με πολύ ωραίο σύστημα είχε στηθεί…
……………………
Ομέρ Βρυώνης: Πολέμαρχος ή στρατηγός του Τούρκου ηγεμόνα κατά την Επανάσταση του 1821. Κατά την διάβασή του από τις περιοχές της ελληνικής χερσονήσου, στην πορεία του προς την επαναστατημένη Ρούμελη, ζητούσε ανταλλάγματα από τους τοπικούς έλληνες Κοτσαμπάσηδες, - κάτι σαν τους σημερινούς δημάρχους-. Όσοι κατέθεταν σ’ αυτόν τον οβελό τους, σε χρήμα και είδος τους τιμούσε και τους πρόβαλε στο βιλαέτι τους. Όσοι αρνούνταν, απλώς τους σούφλιζε… Έτσι για την ιστορία ο χαρακτήρας της ιστορίας μας. 

Πάσα ομοιότης με τον «Ομέρ» γίνεται δεκτή εφόσον αιτιολογείται επαρκώς…. Άλλως ο αναγνώστης να την κρατήσει για ίδια χρήση και σκέψη…
……………………
Το θέμα έχει και συνέχεια… αλλά αυτή είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο και θα αναφερθεί σε επόμενο σημείωμα…
«Διογένης ο Κρατών και τον Φανόν»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Από το Blogger.